‘Zo, ik word ook zzp’er. Een beetje werken en veel vrij. Ik werk 90-100 uur per week en word betaald voor 40’.’
Deze opmerking werd onlangs geplaatst toen ik tussendoor tijd nam voor een gesprek.
Dat is een keuze. Je kunt levenslang in dezelfde carrousel blijven ronddraaien. Hier levenslang over mopperen. En geen andere keuze maken. Of je laat de moed groter groeien dan je angst en durft het anders te gaan doen.
Ik heb de moed en de vrijheid gevoeld om het anders te gaan doen.
En het is ook maar net wat je wilt zien. Op dit moment vind ik het bijvoorbeeld fijn om meer thuis te zijn. Dan kan ik mijn zoon ondersteunen bij zijn examens. En soms is dat gewoon aan dezelfde tafel onze dingen doen. Aanwezig zijn.
Ik kies steeds meer voor wat voor mij belangrijk is. Dat is tijd met mijn partner, (stief) kinderen, familie en vrienden. En ook tijd alleen, thuis of in de natuur.
Dit noem ik zelfzorg. Op dit moment belangijker voor mij dan 40+ uren te werken. Hoe graag ik mijn werk ook doe.
Waar kies jij voor? Wanneer is het voor jou in balans?
Veel mensen die hard en veel werken doen dit vanuit een overtuiging. Een overlevingsmechanisme zelfs. Wat levert het jou op, al dat harde werken?
- Je voelt je belangrijk; je bent iemand
- Je voelt je gezien door je werkgever, je collega’s, je klanten
- Je voelt je onmisbaar; zonder jou kunnen ze zaak wel sluiten
- Van hard werken is nog nooit iemand doodgegaan
- Onbewust wil je op je vader lijken, wil je zijn goedkeuring
- Ik moet hard werken, anders voldoe ik niet aan …
Dit rijtje kan nog veel langer worden. Ga eens op onderzoek uit bij jezelf: wat is jouw innerlijke drive om hard te werken?
Lieve groet, Arianne